Dag 4 dinsdag 3 nov Higlights Chiang Rai

8:30 uur worden we opgepikt door de tour guide, Pupi, hij neemt ons mee op een tocht door het gebied rond Chiang Rai. We zijn de hele dag onder de pannen, eten en drinken is all-in! Inclusief ons tweekes, zitten er nog 5 volgelingen in het busje....ik zeg, Up We Go!

De reis zal ons voeren langs de volgende bezienswaardigheden: thee plantage, White Temple, Black House, Monkey Cave, Scorpion temple, Golden Triangle, Opium museum. Een volle agenda zoals je kunt lezen, die we zo effectief mogelijk gaan benutten.

De weergoden staan niet op een lijn met ons, het regent al de hele ochtend en volgens Pupi zal dit niet lang duren en is weer stralend weer. Op weg naar de thee plantage komt het met bakken uit de hemel, het ziet er niet naar uit dat het vocht wat uit de hemel neerdaalt afneemt. Toch maar uit het busje gestapt en de regen getrotseerd voor het maken van wat mooie plaatjes op de thee plantage. Ik moet bekennen dat ondanks het weer het uitzicht schitterend is. De mensen werken gewoon door op de thee plantage. Ze stellen zo de thee voorraad van Pickwick veilig. Tijd om te vertrekken richting de witte tempel....als het mee zit moet het wit zijn?

De lucht klaart helaas niet op, maar we blijven plezier hebben en hopen op beter weer. Dan doemt haar mooie witte gedaante op, omhult in een mooie maagdelijk witte bruidsjurk, afgewerkt met zilveren sieraden en een mooie witte ketting.....de Witte Tempel. En......ze is echt wit!

Door het slechte weer kunnen we helaas de binnenzijde van deze mooie dame niet bezichtigen omdat de treden te glad zijn. Ondanks dit gemis, is de buitenzijde waarschijnlijk even mooi als haar binnenkant. In 1 woord ziet ze er adembenemend uit onder de zwarte wolken die boven haar hangen.

Helaas moeten we afscheid nemen van het wonderbaarlijke aanzicht en maken we ons op voor de reis naar het zwarte huis.

Het zwarte huis is door een kunstenaar gebouwd, ook hier weer Wauw....wat is dit mooi. Op het terrein zijn diverse projecten (bouwwerken) en een museum waar de werken worden ten toongesteld van deze kunstzinnige zonderling. Er staat zoveel mooi handwerk vervaardigd uit hout wat, tot in de kleinste details is vormgegeven. Ook op het terrein staan verschillende woningen en attributen, ieder met een eigen verhaal en thema.....Super gaaf allemaal. De tijd is ook hier weer tekort om van dit moois op een rustige manier te genieten. Het valt nu dan ook weer zwaar afscheid te moeten nemen....!

De weergoden zijn ons gelukkig goed gezind....het is weer heerlijk aangenaam warm en de zon lacht ons met een brede glimlach toe. We reizen af naar wat ze zeggen dat we van hen de afstammelingen zijn...de aap! Monkey cave is een terrein waar deze boomhangers vrij rondhangen en hun ding doen. Het advies van onze reisleider is duidelijk....neem geen eten en drinken mee...anders komen ze op je af. Dus....dat doen wij maar niet. Geen zin in apenfratsen aan mijn lijf! Op het terrein staat tevens een tempel waar de monniken huizen. Maar het venijn zit hem in het staartje....in dit geval een behoorlijke staart. Boven in een berg zit een Boeddha en om deze te bereiken moet je een steile trap op van ruim 300 smalle en gladde treden.

Daar gaat ie dan, 1,2,3.....ik ben maar gestopt met tellen en mijn verstand op 0 gezet. Bijna boven of nog niet? Nee...nog effe! Boven aangekomen...is de ellende nog niet voorbij...om bij de Boeddha te komen moet je een donkere spelonk in, en ja hoor nog meer treden....we laten ons niet kennen. We hebben de reis naar boven ondernomen om die Boeddha te zien en daar is ie dan, bekleed in een oranje gewaad...rustig voor zich vooruitkijkend, slaat hij ons gade. We nemen zijn beeld in ons op en beginnen aan de afdaling naar beneden. Maar voor we hieraan beginnen moeten we nog een ander trapje op die ons leidt tot een waanzinnig mooi uitzicht over het dal. De wolken hangen als een deken van wit katoen over de bomen en achter in de horizon reizen de bergen op als reuzen die het dal beschermen tegen onheil.

Dan is het echt zover, de afdaling is voor ons begonnen, treetje voor treetje lopen we naar beneden. Na iets minder dan 10 minuten staan we weer beneden aan de berg en vervolgen wij onze weg naar Scorpion mountain. Scorpion mountain ligt ook in de bergen met op hetbterrein ook diverse tempels. De naam heeft deze berg te danken aan 1 van de vele koningen waarvan de naam schorpioen betekende...daarom Scorpion mountain. Het mooie is dat je vanuit dit punt uitkijkt over Laos. De grens is een rivier die deze twee landen van elkaar scheidt.

De regen doet weer haar intrede en wij reizen maar af naar ons eindpunt, de "Golden Triangle". Dit is het punt waar Thailand, Laos en Myanmar bij elkaar komen, een soort drie landenpunt zoals wij die kennen in NL. Het is eenvoudig met de boot de oversteek te maken. De Thai mag aan de overkant komen maar moet eerst zijn paspoort aan de grens afgegeven en mag binnen een straal van enkele kilometers van de grens het land in. China ligt vanuit het punt waar we nu zijn op ongeveer 10 uur varen over de rivier. Omdat in Thailand geen gokhuizen zijn (mag niet van het geloof) staat er in Laos een gigantische casino aan de overs waar de Thai alsnog zijn /haar geluk kan beproeven.

Het is alweer bijna 16:00 uur en de terugreis naar Chiang Rai kan beginnen...waar we rond 18:00 uur zullen aankomen. Het was een dag vol mooie sfeerbeelden en heeft ons weer iets meer geleerd over het land. Veilig weer thuis, even wat eten en een buskaart kopen voor de dag van morgen dan stappen we in de Vip bus naar Chiang Mai. Nu lekker onder het wol!